Ervaringen met de RG

Onderwerpen:

• Nooit meer ziek na ophouden met "dokteren"

• Boos vanwege de inconsequenties aangaande prostaatkanker
  

Nooit meer ziek na ophouden met "dokteren"

22 jaar geleden was ik in verwachting en voelde in de 35e week geen leven meer. In het ziekenhuis vertelde ze me dat ik of nog even een paar dagen kon wachten, maar dan wisten ze niet of het wel goed zou komen, of het werd gehaald met de keizersnee. Het werd dus het laatste. Toen mijn dochter op de wereld kwam en onderzocht werd door de kinderarts, was het een prachtig gezonde baby, wel klein, maar net als elke gezonde baby en ik hoefde me dus geen zorgen te maken. 's Nachts vertelde een arts mij, dat het helemaal niet goed ging met haar en dat ze met spoed met 100% zuurstof naar het Sophia zkh moest. Ze was er slecht aan toe wel/geen kindje, dat duurde 3 dagen. 3 Maanden later hoorde we van de kinderarts, tussen de regels door, wat de oorzaak was. In de nacht dat ze geboren was, werd zij in de couveuse gelegd en een verpleegster had de tube van de zuurstof (dat was gebruikelijk bij te vroeg geborenen) te ver in het longetje gebracht, met alle gevolgen van dien. Natuurlijk hadden we daar een rechtzaak van kunnen maken, maar we hadden alle energie nodig, om haar te helpen.

De volgende jaren was ze heel vaak ziek en had zij binnen 2 jaar 20 penicilline kuurtjes, haar kamer helemaal stofvrij en een keukenkast vol met medicijnen.

Toen ze 2 was wilden de plaatsvervangend huisartsen tussen kerst en Nieuw haar niet helpen (daar heb je weer zo'n overbezorgde moeder, moesten ze toen gedacht hebben) en kregen we toen onze huisarts weer terug was en wij op de stoep stonden te horen dat ze een verwaarloosde longontsteking had, dus weer een week in het ziekenhuis en het duurde weer heel lang voordat ze opnieuw de kleurtjes kende en weer kon lopen.

Mijn dochter was 5 was toen ik weer om een pufje moest bij de apotheek Thuisgekomen werd ik ineens heel boos, haalde alle medicijnen uit het keukenkast en gooide alles in de vuilnisbak. "ik doe het niet meer, ik kan het niet meer, ze wordt er alleen maar zieker van" Ik was zo resoluut dat mijn man destijds alleen maar heel verbaasd kon reageren. Na 3 maanden zonder medicijnen waren we in een soort van speeltuin waar ze vrolijk op een luchtkussen stond te springen. Die dag was ik zo verschrikkelijk misselijk en had zo'n vreselijke hoofdpijn, dat toen we thuis kwamen ik alles uitgespuugd had. Het was alsof al dat gif, wat zij ooit had binnengekregen nu via mijn lichaam weg mocht. Ze is daarna nooit meer ziek geweest en nergens meer allergisch voor.

14 jaar geleden is mijn vader in het ziekenhuis overleden en ook dat heeft mij weer aan het denken gezet. Hij vertelde dat hij een proefkonijn was voor de wetenschap. Ik heb opnieuw mijn spirituele pad opgepakt en dankzij heel veel goede leiding heel veel mogen en kunnen zien.

J. vd K.

Boos vanwege de inconsequenties aangaande prostaatkanker

Dit wil ik even met jullie delen want ik ben totaal verontwaardigd en boos!!
Vorig jaar oktober kreeg mijn man te horen dat hij kanker had met uitzaaiingen in de botten en dat hij zo snel mogelijk chemo en bestralingen moest gaan doen want dat was zijn enige redding en bijkomend probleem was dat de kans op een dwarslaesie bestond in verband met uitzaaiingen in de wervelkolom. Vanmorgen moest hij naar de uroloog want anders zou hij geen hormoontabletten meer krijgen. Hij heeft vorig jaar geweigerd om aan de chemo te gaan en aan de bestralingen en aan de hormooninjecties waar hij impotent van zou zijn geworden (nu niet dus)
Vanmorgen heeft hij verteld dat het goed met hem gaat. Dat hij weer plast als een jonge vent en dat de meeste pijnlijke plekken die hij had in de botten weg zijn. Hij heeft op dit moment alleen veel last van (spier?) pijn in zijn been maar dat gaat weg met een ibuprofen en kan dus ook wat anders zijn. Hij voelt zich gezond. We zijn begonnen met goede bio voeding, kurkuma en nog veel meer. Sinds juli 2016 zijn we bekend met de biologische wetten. Uroloog gaf aan dat hij deze niet kent en dat niet bewezen is dat de rest helpt. Hij gaf ook aan dat er alleen een sterk vermoeden is op kanker omdat Willem geen biopten had willen laten nemen.............
Over 4 tot 5 jaar zou hij wanneer hij zo door gaat niet meer te helpen zijn..... Zijn advies was om chemo te doen, dan kon hij 3 maanden langer leven!!!!! Wat een kwakzalverij!!! Dat die man zich 's avonds nog in de spiegel durft aan te kijken.
3 maanden langer leven dan 4 jaar of 3 maanden langer leven dan 5 jaar? Uroloog gaf aan dat hij niet eens mensen kent die het op onze manier doen. Toen Willem aan gaf dat hij alleen maar mensen kent die bij dezelfde diagnose na 1,5 jaar dood zijn omdat zij aan de chemo waren gegaan, gaf hij geen antwoord. Toen hij aan gaf dat volgens onderzoeken 50% van de mensen sterven aan chemo ook geen antwoord. Toen hij aan gaf dat hij iemand kent (via cursus bij Eniko) die bij dezelfde kanker met uitzaaiingen na 8 jaar zonder behandelingen opeens geen kanker meer had was het antwoord dat dat toeval was. De chemo die je krijgt bij prostaatkanker is volgens de uroloog niet zo schadelijk.
Hier krijg je toch de pip van en mijn vertrouwen was al weg in de reguliere artsen maar is nu onder het dieptepunt gezakt. 3 maanden langer leven met chemo op een prognose van 4 tot 5 jaar nu opeens......terwijl zij het vorig jaar deden voorkomen dat hij meteen zou sterven als hij geen chemo en bestralingen zou nemen.......Dat heeft pas doodsangst gegeven. Wat een sukkels!!! Sorry dat ik het zeg. en wat ben ik blij dat we een andere weg zijn gaan volgen en wat ben ik blij met jullie steun!!!

T. V.