Hartkramp / hartaanval

De blog van mijn dochter bracht mij in de epi-crisis van een scheidingsconflict

Na het lezen van de blog van mijn dochter waarin ze een gesprek tussen haar en haar (overleden) broer op had geschreven, kwam ik terecht in een epi-crisis. Een heftige deze keer.

Ik kreeg een zeer heftige kramp in mijn borstkast met uitstralingen naar mijn keel en kaken. Het leken wel weeën. Er kwam een kramp en even rust. Dan weer eentje.
Het was zo heftig dat ik er meteen op ben gaan EFT’en om in de acceptatie te komen. Ik voelde geen angst, maar het deed echt goed pijn! Het leek alsof ik van binnen in brand stond. 
Door de EFT voelde ik mijn innerlijke mijn kracht meer.
Ik gebruikte ook mijn oerstem om de pijn te geleiden. Ook dit hielp om AANWEZIG te blijven. En om in verbinding te blijven met mijn lichaam en geest.

En er kwamen nog meer krampen. Ik ging maar lopen (ik voelde dat ik dat moest doen). Toen dacht ik aan mijn 3de redmiddel om de crisis te begeleiden:
Ik belde Hans. Mijn man die mijn hele leven lang al een beetje onze huisdokter is. 
Hij weet veel van de processen van het lichaam. Hij was al op weg naar huis, maar met zijn mobiel op hand-free kon ik precies vertellen waar de pijn zat en hoe het voor mij voelde. Hij maakte ook meteen de link naar de blog van onze dochter en ging vragen stellen om een beter beeld te krijgen over wat er feitelijk met mijn lichaam gebeurde.
Het moest wel een oplossing zijn van een heftig conflict. Terwijl we het er zo over hadden, en ik echt contact bleef houden met mijn lijf door alles te voelen, werd de pijn benoemd. Dit was zo goed.

Hans stelde meer vragen, maar nu meer naar de oorzaak van het conflict. Al gauw voelde ik dat mijn pijn een hartenpijn was. Een hartenpijn van mij als moeder met kinderen die niet meer met elkaar kunnen praten, spelen en gek doen als één van de 2 (of 3 of 4) overlijdt.
Door haar blog, had ik het ECHTE VOELBARE bewijs dat het wél kon! Oók ná de dood! Ik had het al wel eerder gezien, maar nu kwam dit op de juiste plek binnen. Midden in mijn hart.

Broer en zus waren aan het praten over het leven na de dood en hoe je toch nog contact met elkaar kan hebben op een totaal andere wijze. Deze visie kende ik! Het was de mijne die nu door mijn kinderen benoemd werd. WOHHH.
En hierdoor was ‘mijn roedel’ in mijn innerlijke territorium weer bij elkaar. Dit is bij vrouwen zo belangrijk, wij willen de roedel bij elkaar houden.

Tijdens mijn kramp(en) voelde ik hoe goed het was om met mijn bewustzijn de pijn en de oplossing te benoemen. Mijn hele borstkast rekte zich uit (zo voelde het). En ik werd steeds kouder.
Het heeft uiteindelijk 40 minuten geduurd. De kou is ook snel weggegaan en daarna was ik gewoon even moe.

VRAAG OM HULP en GEBRUIK JE EIGEN EHBO KIT bij een heftige epi-crisis!
Om hulp vragen bij een epi-crisis is belangrijk zodat je de angst geen ruimte geeft.
Want bij heftige pijn is het woord ‘vertrouwen’ niet van toepassing.
Dan gaat het om AANWEZIG BLIJVEN (als je bewustzijn in ieder geval niet wegvalt :)).
Dit helpt om zo goed als mogelijk jezelf te begeleiden door de epi-crisis heen.
Vraag wel om hulp van ondersteuning die ‘cool’ blijft, in mijn geval was dat Hans.
Hij kon het blijven omdat hij wist wat het was en waar het vandaan kwam.
Ook hij had de blog van Anne gelezen. En kon de oplossing plaatsen.
Je eigen ehbo-kit echt gebruiken is belangrijk. Ik heb de mijne, en jij hebt misschien iemand anders of een andere methode die je help om geestelijk en emotioneel te ontspannen in de fysieke pijn.

“Ja”, zegt Hans ook nog naderhand; “menigeen zou de dokter hebben gebeld met zulke symptomen.
En dan zou er heel wat met je gebeurt zijn.”
Dit kende hij van zijn eigen hartaanval en de paniek die er ontstond toen de dokter hoorde dat zijn vader, moeder en broer hartkwalen hadden. Toen zaten we nog in het oude paradigma waar je spreekt over ‘erfelijkheid’.

Met hulp van de kennis en vertrouwen in de biologische natuurwetten, kennis in EFT, mijn eigen oerstem en mijn ‘coole’ man is het helemaal goed gekomen.
Dank ook lief lichaam van me. Wat heb jij hard aan mijn hart gewerkt.

Wil je meer achtergrond informatie, bekijk dan het boek "Zinvol Rouwen".

Aanval van kramp in de hartstreek

Op 2 juni 2014 kreeg ik te horen dat het bedrijf waar ik voor werkte op 1 september haar deuren zou sluiten. Hoewel ik zoiets wel vermoedde, was het toch schrikken, het werk op zich was heel fijn. Daarna volgde er een heel gedoe omtrent de ontslagprocedure, die niet op een rechtvaardige manier verliep. Ik wilde daarom een geschil voeren, moest daarvoor een aantal keer naar Eindhoven en er liep veel mis. Gaandeweg dit proces kreeg ik er steeds minder zin in, het kostte veel energie die ik niet als positief ervoer. Uiteindelijk is alles goed afgerond en heb ik gekregen waar ik recht op had. Ik verheugde mij op stappen in een andere richting en toen gebeurde er begin augustus het volgende:

Ik kreeg enorme kramp in mijn hartstreek en kon daarbij maar heel weinig adem krijgen; mijn ademhaling was heel oppervlakkig. Gelukkig wist ik van de biologische wetten en ik bleef rustig. Vroeg mij af of ik hieraan dood zou gaan, maar dat leek mij niet. Ik vroeg mij af of ik erdoorheen moest ademhalen maar dat leek mij geen goed idee. Ik vroeg mij af of ik wilde zitten of liggen, en bleef rustig zitten met mijn hand op mijn hart.

Na 20 minuten deze kramp gevoeld te hebben en weinig adem te krijgen, was het helemaal over en was ik wat moe. Ha, dacht ik, daar had je de epi crisis van de genezingsfase van de inslag van mijn ontslag en al het gedoe eromheen.                                                                                                                                                                   
Heel dankbaar was ik dat ik rustig was gebleven en niet met toeters en bellen bij de dokter terechtkwam, want dan had ik vele vervolginslagen gehad en een medicijnkast vol pillen… Nu mankeer ik helemaal niets meer en ga vrolijk een andere werkrichting uit. 

Wat een groot geschenk deze kennis!!