Keel dichtgeknepen bij het praten

Naar aanleiding van de video opname Q&A VJL deel 2 van 10 februari, maakte ik het volgende mee:

Hélène kwam op het eind van de Q&A met een vraag, dat ze het zo moeilijk vond om te spreken in de Zoom. Meteen barstte ze in huilen uit en werd haar keel dicht geknepen.

Op dat moment resoneerde ik volledig met haar mee. Ik moest zo huilen, zo intens, er kwam geen einde aan. Na afloop voelde ik wel dat er nog van alles zat.

De volgende dag heb ik weer de video aangezet, op het moment dat Helene ging spreken en meteen was het weer raak. Ik herhaalde deze scene wel 2-3 keer (20 minuten). Dit heb ik 7 dagen lang gedaan.
De eerste 4 dagen zag ik de huifkar met paarden, waar de Romeinen de kinderen van de Katharen in stopten. Gillende kinderen. Zelf voelde ik me  ontredderd en machteloos dat mijn kind (dochter) zo wreed weggerukt werd uit mijn leven en dat ik haar nooit meer terug zou zien.
Het beeld van de huifkar met oorverdovend gillende kinderen heb ik de eerste vier dagen gehad. Ik heb het uitgegild, met zoveel kracht en tranen.
De 5e dag was het ineens stil, er waren geen kinderen meer in de huifkar.

Toen kwam er een man met een knuppel op me af.
De 6e dag zag ik weer die man met de knuppel en ik gilde het uit, bleef maar huilen, voelde me ze machteloos, achtergelaten, waardeloos en behandeld als oud vuil, zo intens triest. Tenslotte liet de man de knuppel vallen.
De 7e dag begon ik ook weer meteen te huilen, zag de man zonder opgeheven knuppel. Heel langzaam zag ik de man weggaan…. er was rust. Toen moest ik ineens zo gapen, dat heb ik ruim een half uur gedaan. Er kwam geen einde aan.

De volgende twee dagen was ik ontzettend moe. Ik voel dat er nog iets zat in mijn keel en dat er spanning was in mijn lichaam. Daar ga ik weer mee aan de gang, als ik weer energie heb. 

Dankjewel Helene en Mies.

Ben mijn hele leven op zoek geweest naar mijn oer-verdriet. Via allerlei zoektochten, kwam ik erachter dat ik in de 12e eeuw een Kathaar was, die haar dochter had verloren aan de Romeinen. De Romeinen hadden haar en vele andere kinderen meegenomen naar Rome, om hen her op te voeden tot het katholieke geloof.
Later bleek mijn moeder nu, mijn kind van toen te zijn, dat ik was kwijtgeraakt.
We hadden een heel speciale band. Zij was erg vasthoudend aan het katholieke geloof. Ik heb dat nooit begrepen, als Kathaar. Zo valt alles op zijn plek.

22-2-2025
Toya Wijtenburg

Aanvulling 24-2-2025
Vanmorgen werd ik wakker, ging opstaan en de hele kamer draaide weer in het rond. Ben weer gaan liggen. Alles draaide…werd heel misselijk…. moest bijna overgeven.
Helemaal slap gemaakt en wist niet zo gauw hoe het kwam, welk verlies.
Toen opeens dacht ik aan het hele proces van het kwijtraken van mijn kind aan de Romeinen. Weer naar die situatie gegaan….. en opeens verscheen een klein meisje, met uitgestrekte armpjes rende ze op me af….
ze was terug….. we hebben elkaar heel stevig vastgehouden en alle emoties doorvoeld….heb veel gehuild en tenslotte ging ik weer gapen, het heeft al met al een uur geduurd voor het helemaal vredig was.

Hoe mooi, dat dit de crisis was van het proces van vorige week. Alles op zijn tijd. Nu goed uitrusten.

Mies, ik ben zo dankbaar voor je inzichten.

Mies:
Het thema van de duizeligheid is een valconflict. Toen ik dat noemde schreef Toya:
Het is een echt valconflict. Het dochtertje was weggevallen uit mijn leven. Net zoals bij mijn vriendin, waarbij ik ook dat valconflict had.
Ook dat is een prachtig verhaal en het lezen meer dan waard.