Leven in Vertrouwen

Levensbewustzijn


Mooi verhaal over dagelijkse dingen door de jaren heen

Van de eerste workshop over de Biologische natuurwetten in 2016 werd ik al erg enthousiast. 

Dit is al een aantal jaren geleden. We gingen op vakantie met de camper. Helaas kreeg ik blaasontsteking. Dit had ik zo af en toe. Ondanks de eerste kennis van de BN had ik toch maar even antibiotica gehaald. Ik wilde het niet gebruiken, maar was toch nog wel een beetje bang voor nierbekkenontsteking, dus angst.
Toen we ergens op een camping stonden, werd ik koortsig, lag te klapperen op bed en was drijfnat. Koorts was voor mij een bijna onbekend iets. Ik herkende het verloop , zoals ik in de basiscursus geleerd had en kon mijn lief geruststellen zodat hij er echt geen dokter bij hoefde te halen.
Daarna ben ik snel genezen. De blaasontsteking is nooit meer teruggekomen.  Ik herkende het toen als een territoriumconflict.

Omdat ik veel in de tuin werk, kreeg ik klachten bij mijn duimgewricht. Hulp van de orthomoleculair therapeut gaf geen verbetering. Het tuinwerk lukte nog goed en ik ben het vergeten, dacht er niet meer zoveel aan. In de loop van de tijd is de pijn verdwenen. Op een gegeven moment ontdekte ik dat er onderaan mijn duimgewricht een bobbel was gegroeid. Er was meer bot bijgekomen. Ik werk alweer jaren met een gezond, niet pijnlijk duimgewricht in de tuin.

In de volgende workshops kwam ook het gebit ter sprake. Mies vertelde over haar ervaringen.
Na de corona-periode was ik weer eens naar de (holistische) tandarts geweest. De kies die pijn gaf, moest er echt uit. Het advies was om naar een reguliere tandarts te gaan om te kijken of hij de kies kon trekken. Deze tandarts gaf mij een doorverwijzing naar de kaakchirurg. Dat heb ik niet gedaan, denkende aan de BN.
Toen ik weer zo'n pijnaanval kreeg, ben ik op bed gaan liggen, naar de pijn toegegaan, welkom geheten, me ontspannen en ik ben heel bewust gaan voelen waar de pijn zat.
Het straalde uit tot aan mijn oor en ging onderin mijn kaak heen en weer. Na een half uur de pijn goed gevoeld te hebben, was de pijn weg. Daarna heb ik niks meer aan de kies gedaan.
Na een paar weken ging hij wat losser zitten totdat hij nog aan een klein stukje vastzat. Ik had geen kiespijn meer. Op een dag had ik de kies opeens los in mijn mond. Er was amper een wondje, ik heb geen pijn meer gevoeld, geen bezoek aan de kaakchirurg, geen vieze verdovingsspuit en geen gedoe met wel of niet vergoed krijgen van de verzekering.
Ik was alweer heel blij dat ik bekend was met de BN!

Op een keer liep ik de trap af en ik viel, ik had de onderste trede overgeslagen en klapte niet zachtjes met mijn heup op een drempel, mijn hoofd klapte ook ergens tegen. Mijn heup deed erg pijn. Ik kon gelukkig gewoon lopen en weer kwamen de BN in mijn gedachten. Ik ben weer op bed gaan liggen, naar de pijn toegegaan, welkom geheten en goed doorvoeld. Na een half uur was de pijn weg en kon ik gewoon weer verder waar ik mee bezig was. Zo mooi!

Ik moet nog veel leren van de BN, maar het vertrouwen in mijn lichaam voelt heel goed. Ik ben een wandelende reclame voor de BN en ik ben erg blij dat dit op mijn pad gekomen is.

Nel