Vamarilla

kijk in de pot (104)

Vamarilla in Duitsland

Vamarilla 2012

Bio-logische lessen uit het gesprek 

In de workshop "Bio-logisch van Gedrag en Karakter" is Vamarilla een van de voorbeelden die ik noem. Ze is een echt "austistje", heel lief, heel betrouwbaar, geen agressieve neigingen, maar bij veranderingen kruipt ze in haar schulp. Dan sluit ze zich af en het contact met haar is dan heel moeilijk. Daarom zijn we ook gestopt met wedstrijden, het werd in feite steeds ergers, alsof ze al ging anticiperen voordat de stress werkelijk toesloeg.

Overlevingsmechanisme van de autistische constellatie: zelfbescherming door verkleining van het territorium.
Karaktereigenschappen: typische beleving van de eigen wereld, ruimtelijke begrenzingen, rustige karakters, zelden agressief, geen vijandschap, zoeken stabiele omgeving, angst voor plotselinge veranderingen, willen de gewoontes behouden. Goede toehoorders, streven naar perfectie, zeer precies, betrouwbaar, eerlijk.    

Dit klopt helemaal bij Vamarilla en het is frappant hoe Symone deze karaktereigenschappen bevestigt. We herkenden haar helemaal in dit gesprek.

Het gesprek, 3 mei 2017

Er waren geen problemen, we willen haar gewoon een keer laten praten en haar zo beter leren kennen.

Aanvraag eind maart 2017

Dier: paard
Naam: Vamarilla
Merrie, 15 jaar
Vamarilla heeft op 5 april haar derde veulen gehad: Mymarilla, roepnaam Myra.
De vorige veulens waren Lady Marilla(2016) en Kandaro (2015)
Ze is een geweldige moeder en was ook een geweldig dressuurpaard met grote kwaliteiten. De wedstrijden met Inger gingen echter niet zo goed, waardoor we daarmee gestopt zijn en haar hebben laten dekken.

Onze vragen aan Vamarilla:
Zou je ons iets kunnen vertellen over je leven als wedstrijdpaard? Waardoor ging dat niet goed? 
Hoe is het voor je om moeder te zijn? Hoe heb je je verschillende veulens ervaren?
Graag zou Inger een beetje met je werken nu je Myra hebt. Je bent dan misschien een half uurtje weg van je veulen. Zou je dat erg vinden? We brengen je echt weer terug en zorgen voor je veulen als je even aan het werk bent. 

Het duurt altijd een aantal weken voordat de dieren aan de beurt zijn voor hun gesprek.
Op 2 mei 2017 is Vamarilla aan de beurt en er waren toen ontwikkelingen waar ze van op de hoogte moest zijn. Onze vragen aan Symone:
Zou je Vamarilla voor vrijdag kunnen doen? Ze heeft nl. grote veranderingen voor de boeg: Inger heeft een baan gekregen als ruiter/stalmanager in Duitsland en Vamarilla en haar veulen gaan mee. Ze vertrekken vrijdag 3 mei.
Vamarilla komt daar permanent op de wei te staan, een grote verandering maar uiteindelijk wel een goede, denken we. Zou je haar in je gesprek uit kunnen leggen dat ze met Inger mee gaat, dat het daar heel anders is maar wel heel goed! Dat ze veilig is en dat Inger bij haar en haar veulen zal blijven en voor hen zal blijven zorgen. Ze zal ze samen met Myra (veulen) een uur of 6 op de trailer staan en daar zal ze in een heerlijke wei komen naast een groep merries. Inger zal een paar keer per dag naar haar komen kijken en ze hoeft dus nergens bang voor te zijn.

Het gesprek

Ik maak contact met Vamarilla. Ze komt er aan en ik laat weten dat ik namens jullie kom. Gelijk is aan haar te merken dat ze door iets anders in beslag wordt genomen; haar kind waar ze op let. Maar zoals zoveel vrouwen kan Varmarilla best Multi tasken;-) dus het telepatisch contact is goed.

Ik vraag haar wat ze zelf wil vertellen maar ze zegt: "Nee, jij eerst".
Ze weet al dat er iets belangrijks is,opgevangen van jullie.
Ik leg uit over de verhuizing, mét veulen, want dat is haar eerste zorg.
Ik geef door wat jullie schrijven over de reis, het weiland en naast andere merries staat; er zijn dus andere paarden. Geen stal, alleen weiland, leg ik uit.

Vamarilla laat merken dat ze het niet zo ziet zitten. Ze is nog erg moe van de dracht en bevalling. 
Haar bekkenstreek doet ook nog zeer, achterbenen voelen stijver aan.
Ze laat dit merken naar aanleiding van de lange reis, het zal haar zwaar vallen zo lang haar balans te moeten bewaren op de trailer/wagen. 
Ze voelt zich nu eigenlijk niet sterk genoeg daarvoor. 
En daardoor kan ze er ook minder voor het veulen zijn, dat is nog meer haar zorg. 
Ze wil het veulen een veilig gevoel geven en dat lukt haar niet goed omdat ze zich zelf niet veilig voelt als ze zo wiebelig is en zwak.
Ook als ze daar is, voelt ze zich nog niet goed in staat om alles in zich op te nemen, ze zal dan in de overlevingsmodus staan omdat ze al haar energie heeft gebruikt voor de zorg van het veulen en de reis. Ze heeft dan echt lange tijd nodig om bij te komen, laat ze nu al merken.

Haar grootste zorg is het kind, haar moedergevoel is oersterk. Het veulen zelf voelt daardoor onbekommerd aan, die voelt zich gesteund, veilig en verzorgd.
Ik zeg dat ik alles door zal geven. Maar dat ik niet weet of het ook anders kan, later wellicht. Ik zeg dat ik er even van uit ga dat het wel moet, deze vrijdag, dus vraag haar om zich er even toe te zetten en vol te houden, aan het end van de dag zijn ze in het weiland en kan ze bijtanken hoe lang ze wil.

Lichaamscheck, geen diagnose maar een doorgeven van wat het paard voelt en wil doorgeven op dit moment:
Bekken pijnlijk, weefsels eromheen ook.
Achterbenen stijf en gevoelig.
Ze valt iets meer op de rechterkant, ook in stilstand.
Achterhand staat iets naar rechts uit het lood/ buiten de massa/lichaam.
Linksachter leunt ze daardoor meer op de buitenzijde van het been en de hoef.
Onderrug daardoor iets pijnlijk onderaan naast SI /met name rechts straalt uit.
Het voelt branderig / schrijnend aan rond de voortplantingsorganen, baarmoeder. Alle weefsels daar ‘werken’ nog, activiteit in weefsel is voelbaar.
Nieren wat gevoelig en strak.
Rechtsvoor bovenbeen achterzijde/ binnenzijde trekt.
Veel onbalans in lichaam, wiebelig.
Zet haar boeg/ onderkant hals wat strak daardoor, om evenwicht te bewaren/ hals is het stuur en komt veel op aan in haar geval.
Ze houdt daarom ook niet van aan de teugel lopen, wil vrijheid voor haar hals, anders voelt ze zich nog meer uit balans en onveilig daardoor. (is instinctief; voor een vluchtdier is onbalans voelen/ daardoor niet snel kunnen vluchten zeer onveilig)

Vamarilla is heel, heel blij met het veulen. Ze voelt zich echt een moeder en alles gaat voor het kind. Haar kinderen hebben daardoor een veilig gevoel en een mooie kans een goede basis te krijgen van de moeder. (onveilig gevoel in de basis heeft impact op het hele leven, net als bij mensen.)

Thema wedstrijd zit veel energetische lading op, het wordt ontladen tijdens het praten erover, ik voel haar rillen om energie los te laten, er gebeurt veel. 
Veel spanning is naar binnen geslagen. 
Ik denk dat ze het spannender vond dan de mensen dachten, zo’n gevoel geeft ze me: uiterlijk niet veel aan de hand, de spanning sloeg naar binnen. 
Weinig contact met ruiter tijdens wedstrijden, laat Vamarilla merken. 
Maar dit kan heel goed komen doordat bij haar de spanning naar binnen slaat en ze zich eigenlijk afsluit, mentaal en daardoor ook fysiek, voor de hulpen/reactie daarop.
Ik voel ook een koppigheid dan en dat ze er op ging anticiperen, steeds eerder koppig doen.
Ook hield ze soms haar adem wat in, in de ring.
Ze anticipeerde op wat er kwam, verwachte al spanning en een vervelend gevoel tijdens het rijden en daardoor ontstond het telkens eerder. (Door o.a. lichamelijk ongemak / de onbalans / en wat ze zelf deed: adem in en wat afsluiten, vast zetten, afwezig zijn voor ruiter. Maar zelfreflectie hebben ze niet natuurlijk, dat kunnen alleen mensen.) 

Er zit wel veel Vuur in haar en ze houdt ook echt van wat doen en werken. 
Alleen is het showen niet echt iets voor haar. 
Dat mensen kijken voegt voor haar niets toe, waar een ander paard het leuk kan vinden om bekeken te worden. 
Het past niet bij haar type, liever hard werken op de achtergrond ipv paraderen/showen.
Poppenkast is niets voor mij, zegt ze.
En weer is de spanning voelbaar (healing helpt ontladen).

Er ontstaat bij haar snel veel opgekropte energie wat wel wat van de ruiter vraagt qua afvloeien. Voelt sowieso aan als een niet zo makkelijk paard om te rijden, niet voor basisruiters.
Veel energie maar ook het afsluitstukje erin.

De lichamelijke onbalans lijkt al langer aanwezig te zijn, lijkt in haar skelet/lichaam te zitten.  
Trainen van de spieren lijkt juist goed voor haar, om de onbalans te verzorgen/ hoe meer balans getraind wordt hoe beter het zal worden. Maar weg gaat het niet want het zit in de botten/skelet, lijkt het.
Bijvoorbeeld: bij overgangen zet ze zich snel vast, dat vraagt haar lijf van haar ter bescherming. Dus geen onwil of ongehoorzaamheid, maar noodzaak voor haar. (Natuurlijk kan training veel verbeteren, maar misschien geeft dit inzicht in haar moeilijke stukjes in het rijden.)

Een hard paard, zeurt niet snel over pijntjes (zal wat volbloed in zitten waarschijnlijk, zo alles bij elkaar gevoeld).

Vamarilla voelt heel volwassen aan, een wijzere dame inmiddels die veel leercurves meegemaakt heeft in haar leven. Dit vindt ze het leukste, zegt ze: moeder zijn.
Ze vraagt nog eens of ik jullie wil vragen of ze echt een poos niet te zwaar getraind kan worden, ze kan het net hebben in haar lijf.
Ik leg daarop ook de mensenkant uit: beweging / training maakt ook dat het lijf en spieren weer sterker worden, vandaar dat we dit doen.
Toch wil ze dat ik het doorgeef en ik zeg dat ik dat natuurlijk zal doen (heel rustig en weloverwogen zegt ze het, aanhoudend en geduldig, zegt iets over haar karakter).

Vamarilla krijgt healing met haar toestemming.
Thema wedstrijd is op gewerkt.
Eerdere bevallingen en veulens is op gewerkt; oude lading die er evt ontstaan is wordt ontladen.
Meredianen, chakra’s, aura optimaal. 
Alle punten van de lichaamscheck bij langs.
Vamarila geeft energie door aan het veulen, ze zorgt er goed voor en er is energie genoeg voor allemaal. Het stroomt nog dagen door en zal ze ook ondersteunen de eerste tijd op de nieuwe plek.

Ik bedank Vamarilla en we nemen afscheid.

Mies en Inger; bedankt voor het vertrouwen en een mooie tijd in Duitsland toegewenst!

Hartelijke groet, Symone Ottevangers