Leven in Vertrouwen

Levensbewustzijn


Hooikoorts


Doorbreken van sporen

Ik kreeg altijd pijn in mijn oren als het hard waaide. Op een gegeven moment besefte ik, dat wind een spoor was. Ik zei mijn lichaam: "Het is maar wind, lichaam", en ik ontspande mijzelf en vooral het gebied rond mijn oren, terwijl ik de wind voelde. Ik kreeg geen oorpijn.

Het was nog niet in mij opgekomen om dat ook over pollen te zeggen, totdat hooikoorts ter sprake  kwam bij een van de Q&A's. 
Een tijdje later vertelde Joanna mij haar verhaal van 25 jaar hooikoorts.
Wouw, hoe simpel kan het zijn!

Dus noem ik dat nu vaker in mijn workshops en ook Wendy nam het er harte, met een nog langere geschiedenis van hooikoorts en medicatie ervoor. 



37 jaar fikse hooikoorts

Ik heb echt zoveel gehad aan de basiscursus dat ik sta te popelen om met Gedrag en Karakter verder te gaan. Ik wil je nog even laten weten dat ik je tips voor de hooikoortsklachten ter harte heb genomen en na 37 jaar van fikse klachten en bergen medicatie ben ik nu al bijna 3 maanden van de medicatie af en zo goed als klachten vrij. Ik vind het bijzonder!

Wendy 


25 jaar erge hooikoorts

Ik had al 25 jaar hooikoorts. En heftig, van januari tm juli.   Tot Mies in een van de workshops, de gouden tip gaf: als je last krijgt, zeg dan tegen jezelf “het zijn maar pollen”!
Meteen bij de eerste verschijnselen ben ik dat gaan doen. Met resultaat. Dit jaar geen enkele klacht gehad en zelfs bloemen in huis kan ik nu verdragen. Het is zo simpel, dat het bijna niet te geloven is. Dankjewel Mies. 

Joanna


Eigen ervaring

Van kind af aan had ik last van hooikoorts, met name als de grassen in bloei stonden. Vooral gedurende de maanden mei en juni kon ik niet zonder antihistaminica, vreselijke jeuk in mijn ogen en mijn keel, tranen, niezen, verstopte neus, ik werd er gek van. Maar ja, daar kom je niet vanaf, toch? Dus maar slikken…
In de zomer van 1983 vertrok ik naar het buitenland voor wat uiteindelijk een periode van 15 jaar bleek te worden. Ik woonde achtereenvolgens in 5 tropische landen. Mijn hooikoorts was een stuk minder doordat de grassen aldaar eigenlijk constant bloeien. Ik had dus constant wat last, maar het was dragelijk. Soms moest ik nog wel iets nemen maar het was veel minder dan in Nederland. Het was werkelijk een verademing.
Begin jaren ’90 kwam in ik aanraking met de alternatieve geneeswijze en ging ik een natuurlijk middel gebruiken, wat in die landen heel goed mogelijk was.
Tijdens een van mijn vakanties deed ik een sessie aangaande mijn relatie met mijn moeder. Er kwam een enorme verandering in mijn gevoelens naar haar toe.
Ik nam de natuurlijke antihistaminica uiteraard weer mee toen we terug gingen naar Bolivia. En wat schetst mijn verbazing: ik had nergens last meer van en de middelen had ik ook niet meer nodig! De behandeling wat betreft mijn moeder had blijkbaar een geweldig neveneffect: ik was in elk geval voor 90% van mijn hooikoorts af!
Ik begreep er toen natuurlijk niets van, maar was er erg blij ermee.
Toen we in 1998 terug kwamen naar Nederland kwam de echte test: het Nederlandse voorjaar met zijn explosieve bloei van de grassen. Het voorjaar 1999 verliep echter prima, ik hoefde geen middelen meer te gebruiken. Er was nog wel wat jeuk, maar die was zeer goed hanteerbaar.
Nu ik de biologische wetten ken, kan ik het resultaat van die sessie goed begrijpen: blijkbaar was mijn allergie een waarschuwing voor een stinkconflict, dat ik als klein kind had geleden in het voorjaar tijdens de bloei van grassen en waar mijn moeder bij betrokken was. Doordat de sessie aangaande mijn relatie met haar zo’n dramatisch effect had op mijn hooikoorts, moet zij een van de voornaamste triggers zijn  geweest.